Παναγιώτατε, Σεβασμιώτατε, Θεοφιλέστατε,
ελλογιμώτατε κύριε Πρόεδρε,
αγαπητοί αδελφοί,
Είναι όντως ευλογημένη συγκυρία και δεν πιστεύω ότι είναι καθόλου τυχαίο ότι πραγματοποιείται σήμερα αυτή η ημερίδα, την ημέρα κατά την οποία ο μακαριστός Γέροντας πραγματοποίησε τα δικά του εισόδια όπως ακριβώς έλεγα την ημέρα της κοιμήσεώς του εκπροσωπώντας τους Μοναχούς της Ιεράς Μονής. Ακόμα, το γεγονός αυτής της σύναξης επιβεβαιώνει αυτόν τον τρόπο με τον οποίον μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία ανακηρύσσονται οι Άγιοι. Αν κανείς ήταν εχθές – εγώ δεν ήμουν, αλλά έχω βρεθεί πολλές φορές – στο μνημόσυνο που έγινε στη Μονή του, θα έβλεπε ότι δεν διέφερε σε τίποτα από την γιορτή ενός Αγίου. Το πλήθος του λαού και η βεβαιότητα αυτού του λαού ότι ουσιαστικά πηγαίνει όχι για να τελέσει ένα μνημόσυνο, αλλά για να προσευχηθεί σε έναν Άγιο, η αίσθηση ότι πρόκειται για έναν άγιο άνθρωπο, που ακούστηκε την ίδια στιγμή που κατέβαινε το φέρετρό του στη γη, και η παρουσία σήμερα όλων, δείχνουν ότι πραγματικά πρώτα στη συνείδηση του λαού κάποιος άνθρωπος κατανοείται ως άνθρωπος του Θεού και ως Άγιος και η Εκκλησία έρχεται στο τέλος, αυτό που αποτελεί την κοινή συνείδηση όλων να το αναγνωρίσει. Παναγιώτατε, ελπίζω αυτό που είπατε να γίνει αλήθεια, δηλαδή αυτή μας η σύναξη να είναι μια ακριβώς αφορμή που θα οδηγήσει στη σύντομη αναγνώριση του μακαριστού Γέροντος Ιακώβου.
Διαβάστε τη συνέχεια
