4 Ιουλίου 2004, η μέρα που δεν θα ξεχάσει κανένας Έλληνας!

Ήταν το απόλυτο έπος... Ήταν το απόλυτο «παραμύθι» και η απόλυτη ποδοσφαιρική ιστορία. Σαν σήμερα πριν από 13 χρόνια, το «Πειρατικό» με την ελληνική σημαία, κούρσεψε την Ευρώπη.

Το ημερολόγιο έγραφε 4 Ιουλίου 2004. Ήταν η μέρα που γραφόταν η πιο χρυσή, η πιο μεγάλη, η πιο ένδοξη σελίδα της ελληνικής ποδοσφαιρικής ιστορίας, εκείνη που θα μείνει χαραγμένη για πάντα στην ποδοσφαιρική βίβλο, αλλά κυρίως στις καρδιές και τις ψυχές όλων των Ελλήνων, εκατομμυρίων Ελλήνων, που εκείνο το βράδυ, το βράδυ της απόλυτης χαράς, βγήκαν δακρυσμένοι στους δρόμους για να συμμετάσχουν στον εθνικό μας χορό.

Πιασμένοι χέρι-χέρι, αγκαλιασμένοι γνωστοί και ξένοι, στους δρόμους, στις πλατείες, όπου υπήρχε ελληνισμός, χόρευαν όλοι συρτάκι και ο Νιόνος Σαββόπουλος ακουγόταν τέρμα. «Ας κρατήσουν οι χοροί...». Και κράτησαν οι άτιμοι 13 ολάκερα χρόνια. Γιατί ακόμα και σήμερα, κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει το «γκολ των Αγγέλων» και το «Πειρατικό» που κούρσεψε την Ευρώπη.

Οι «ασήμαντοι» Έλληνες, αρματωμένοι στο «Πειρατικό» πριν από 13 χρόνια, έγραφαν ιστορία, κάνοντας πραγματικότητα το απόλυτο ποδοσφαιρικό όνειρο. Το έπος γράφτηκε και η Ελλάδα έφτασε στην κορυφή της Ευρώπης, στο πιο ξεχωριστό βράδυ της ποδοσφαιρικής μας ιστορίας.

Σαν σήμερα, στις 4 Ιουλίου του 2004, στη Λισαβόνα, στο στάδιο «Ντα Λουζ» οι Έλληνες «πειρατές» ολοκλήρωσαν έναν αληθινό άθλο. Το κύπελλο του πρωταθλητή Ευρώπης «ντύθηκε» με τη γαλανόλευκη και αυτό δεν θα μας το πάρει ποτέ κανείς.

Η Ελλάδα του Ότο Ρεχάγκελ και των χρυσών παιδιών του, θα νικούσε για δεύτερη φορά τη διοργανώτρια Πορτογαλία του Κριστιάνο Ρονάλντο και του Λουίς Φίγκο, με τον Άγγελο Μπασινό στο 56’ να βρίσκει τον Άγγελο Χαριστέα και εκείνος με κεφαλιά «κανονιά» να γράφει το απόλυτο έπος.

Και όταν ο Γερμανός διαιτητής Μάρκους Μερκ σφύριξε για τελευταία φορά, ο χρόνος σταμάτησε.
Η ιστορία του Δαυίδ με τον Γολιάθ γράφτηκε ξανά και εκατομμύρια Έλληνες βγήκαν στους δρόμους. Αυτό ήταν ιστορία. Όπως ιστορία είναι η στιγμή που ο Θοδωρής Ζαγοράκης σήκωνε το «τιμημένο» στον ουρανό της Λισαβόνας.

Ήταν αλήθεια... Είναι αλήθεια. Μεγαλώσαμε, αλλάξαμε, σταματήσαμε ακόμα και να χαιρόμαστε μέσα στην κρίση, αλλά 13 χρόνια μετά, «πιστέψτε το Έλληνες». Πρωταθλήτρια Ευρώπης... το 2004 η Ελλάδα!