To τραγούδι που τραγουδούσαν Σιατιστινοί παλαιότερα, μάλιστα πολλοί Σιατιστινοί περίμεναν το ξημέρωμα για να πούνε πρώτοι το τραγούδι για τον Μάη!
Τώρα Μαϊά, τώρα δροσιά, τώρα το καλοκαίρι,
τώρα κι ο ξένος βούλεται να πάνει στα δικά του.
Νύχτα σελών’ το μαύρο του, νύχτα τον καλιγώνει.
Βάζει τα πέταλα χρυσά και τα καρφιά ’σημέινα
και τα καλιγοσφύρια του ήταν μαλαματέινα.